Św. Makarego, św. Symplicjusza

Św. Makary z Jerozolimy

Święty Makary (ur. w III wieku, zm. ok. 335) – biskup Jerozolimy, święty Kościoła katolickiego. Pochodzenie św. Makarego nie jest znane. Był biskupem Jerozolimy w latach 314-334. Występował przeciwko arianizmowi, a biorąc udział w soborze nicejskim był współredaktorem dokumentów soboru. Uważany jest za jednego z autorów wyznania wiary współcześnie wygłaszanego przez wiernych w czasie mszy słowami „Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu(...). Dzięki zgodzie na zburzenie areny wybudowanej na miejscu Grobu Pańskiego (w Colonia Aelia Capitolina – ówczesna nazwa kolonii rzymskiej) odnalazł wespół ze Świętą Heleną relikwie Krzyża Pańskiego. Z upoważnienia cesarza Konstantyna wzniósł kościół pod wezwaniem Grobu Świętego i Zmartwychwstania. Atrybutem świętego jest pastorał.

Św. Symplicjusz

Symplicjusz urodził się w Tivoli, był synem Kastinusa. Za jego pontyfikatu, obejmującego lata 468-483, monofizyci obsadzili ważniejsze biskupstwa, odrzucając postanowienia IV Soboru Powszechnego w Chalcedonie. We wrześniu 476 r. złożono z tronu ostatniego cesarza zachodnio-rzymskiego Romulusa Augustulusa (475-476) i nastąpiło przejęcie władzy przez cesarza wschodniego Zenona Izauryjczyka (474-491). W Rzymie niektóre gmachy świeckie zaadaptowane zostały na potrzeby Kościoła. Papież przekształcił budynek na wzgórzu eskwilińskim na kościół S. Andrea in Catabarbara i rozpoczął budowę kościoła S. Stefano Rotondo na Monte Caelio. W swej działalności Symplicjusz podejmował także sprawę prerogatyw biskupa Rzymu na Wschodzie.