 |
Rekolekcje wielkopostne dla osób niepełnosprawnych i wolontariuszy Centrum Ochotników Cierpienia Archidiecezji Gdańskiej, w Domu Sióstr Pallotynek Centrum Integracji na Górce w Gdańsk |
Kolejny już rok gościnny Dom Sióstr Pallotynek Centrum Integracji na Górce w Gdańsku przy ul. Malczewskiego 144 stał się dla 34 osób miejscem odnowy duszy i ciała.
Rekolekcje prowadziła s. Maria Wołodkiewicz ze Zgromadzenia Zakonnego Sióstr Pallotynek, aktualnie posługująca w Warszawie. Codzienną Eucharystię sprawował i głosił homilie ks. prałat Stanisław Łada.
Rozważania tegorocznej nauki wielkopostnej stawiały w centrum modlitwę. Nie można oddzielić modlitwy od wiary. Nasz duszpasterz podkreślał, że należy się Panu Bogu wdzięczność za nasze powołanie do wiary. Z tego powołania wynika obowiązek pogłębiania wiary i głoszenia wiary. Powinniśmy głosić wiarę gorliwie, aby płonąć i innych zapalać do modlitwy i dobrych czynów.
Siostra Maria w sposób niezwykły prowadziła nas drogą nawrócenia. Głosem pełnym ciepła, matczynej miłości opowiadała nam koleje swojego życia, swój sposób modlenia się wplatając z humorem swoje relacje ze świętymi, a szczególnie ze świętym Antonim. Jakby od niechcenia poleciła nam duchową lekturę, książkę Jana Dobraczyńskiego “Ptaki śpiewają, ryby słuchają”. Śpiewała z nami wiele pieśni, bo “kto śpiewa dwa razy się modli”. Modlitwę “Trzech Zdrowaś Maryjo” jako uwielbienie Trójcy Świętej połączyła z pięknym darem kolorowych różyczek wykonanych własnoręcznie na szydełku. Osoba przyjmując różyczkę od siostry Marii zobowiązała się do codziennej modlitwy o powołania. Zapraszając św. Józefa do naszej wspólnej modlitwy podarowała nam poświęcone medaliki z tym świętym. Nauka siostry Marii o modlitwie płynęła jak baśnie z dzieciństwa, była słodka jakby gładzono nas po głowach, sercu. Siostra ma dar niezwykły modlitwy wstawienniczej, uzdrawiającej. Niektórzy z nas mieli szczęście i dar doświadczyć tego rodzaju modlitwy indywidualnie. Według siostry Marii modlitwa to przenikanie myśli serca przez Jezusa.
Niezbędna jest na modlitwie obecność Ducha Świętego, bo człowiek jest słaby, a Słowo Boże jest żywe. Podstawową modlitwą codzienną powinno być Credo, do częstego odmawiania tej modlitwy zachęcał św. Wincenty Pallotti i Matka Boża w Medjugorje. Modlitwą należy często prosić i zaraz dziękować. Ważne jest, aby człowiek się modlił, bo z modlitwy wynika pokój serca i otucha. Siostra podkreślała, że istotna jest wiara w świętych obcowanie i rozmowa serdeczna w czasie modlitwy z aniołem stróżem, świętym patronem, ale i z duszami czyśćcowymi. Siostra Maria przeczytała nam fragment Orędzia Maryi Matki Słowa z Kibeho w Rwandzie. Na kanwie tych objawień siostra Maria tłumaczyła nam, że Maryja wie, że wiele z Jej dzieci pragnie i potrzebuje się modlić, ale nie wiedzą jak prosić o siłę i mądrość. Podpowiada, że aby prosić o pomoc trzeba ofiarować Panu Bogu wszystko co mamy w duszy, także przewinienia, a potem prosić o wybaczenie, następnie prosić o błogosławieństwo, łaskę i pomoc. Po modlitwie należy samemu wybaczyć tym, którzy nas zranili, trzeba też prosić o dobra duchowe i doczesne dla tych osób, oczywiście nie zapominając o dziękczynieniu. Jeżeli dla siebie prosić, to najlepiej prosić o siłę do pełnienia Woli Bożej, o odwagę i mądrość, o siłę bycia pokornym. Maryja w swoich objawieniach, czy w Kibeho, czy w Medjugorje prosi o nasze nawrócenie. Siostra Maria uczyła nas modlitwy prośby i dziękczynienia. Na temat modlitwy uwielbienia radziła nam, że można praktykować ją cały dzień, zaczynając od życzenia każdej napotkanej osobie dobrego dnia. Akceptacja siebie, że jest się dzieckiem Pana Boga, akceptacja tego co nas spotyka, bo dzieje się to dlatego, że Pan dopuszcza, też jest uwielbieniem. Za świętym Pawłem siostra Maria zalecała nam “W każdym położeniu dziękujcie”, powtarzajcie też często modlitwę Maryi “Wielbi Dusza Moja Pana”. Siostra Maria prosiła nas, abyśmy modlili się o powołania oraz o siłę i mądrość dla młodzieży, za ojczyznę.
Trudno jest opowiedzieć szczegółowo treść rozważań siostry Marii Pallotynki, ponieważ były to rekolekcje wspólnie przemodlone w ciszy i skupieniu, a także wyśpiewane z radością i z miłością.
Trzydniowy program rekolekcji oprócz spotkań modlitewnych z siostrą Marią zawierał: Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, Anioł Pański, Koronkę do Bożego Miłosierdzia, Drogę Krzyżową, Różaniec, Adorację Najświętszego Sakramentu, Sakrament Pokuty i Pojednania oraz codzienną Eucharystię. Oprócz modlitwy mieliśmy czas na rozmowę i cieszenie się sobą, szczególnie podczas posiłków. Czas świadectw był długim, wzruszającym, wspólnym opowiadaniem o życiu, cierpieniu, wierze i miłości. Bardzo nas zbliżył do siebie.
Dziękujemy Panu Bogu za czas przeżytych rekolekcji. Księdzu Stanisławowi za opiekę duchową i piękne homilie, siostrze rekolekcjonistce za poświęcony nam czas, za podzielenie się z nami głębią swojego rozmodlonego, pełnego ciepła i miłości serca, siostrom Pallotynkom za możliwość odbywania rekolekcji w ich gościnnym domu. Dziękujemy organizatorkom: Paniom Kasi, Hani i Janie za perfekcyjny program i trud włożony w jego realizację, każdemu z nas za wspólną modlitwę i braterską atmosferę. Bóg zapłać.
ES
(Zdjęcia po naciśnięciu w poniższy link)
świadectwo z rekolekcji wielkopostnych z 15-17.02.2024 u sióstr Pallotynek
